Jednym z powodów, dla których ludzie wykręcają się od kupna samochodu hybrydowego jest jego niższa trwałość – w końcu to coś nowego więc z pewnością psuje się częściej. Oczywiście producenci zapewniają, że tak nie jest ale z racji na małą popularność samochodów hybrydowych o dowody trudno.
Za przykład może posłużyć doświadczenie Andrew Granta, który jest chyba pierwszym taksówkarzem jeżdżącym samochodem hybrydowym. Jego pierwszy Prius rozpoczął ‚służbę’ jeszcze w 2000 roku (był to poprzedni, mniej popularny w Europie model). W ciągu 25 miesięcy przejechał 332 tys. km, po czym został odkupiony przez Toyotę i zabrany do laboratorium, gdzie rozebrano go na części celem dokładnego zbadania zużycia. Wszystkie części, które uległy zużyciu były niezwiązane z napędem hybrydowym auta – co pozwala obalić mit o niższej trwałości tego napędu. Co więcej – nawet w przypadku akumulatorów (każdy kierowca, który doświadczył rozładowania tego cennego elementu samochodu w niesprzyjających okolicznościach, wie o czym mówię) okazało się, że ich trwałość oceniana jest na minimum 15 lat. W dodatku – w przypadku Priusa akumulator jest modułowy i można wymieniać poszczególne ogniwa (jest ich 168). Koszt pojedynczego ogniwa to ok. 50 PLN, a więc znacznie taniej niż akumulator w zwykłym samochodzie.
Nie ma się więc co dziwić, że Toyota sprzedając Priusa, oferuje 8-letnią gwarancję na hybrydowy system napędowy (3 lata na pozostałe komponenty). A Andrew dalej kontynuuje pracę w zawodzie, jeżdżąc obecnie już trzecią Toyotą Prius, a swoimi doświadczeniami z używania tego auta dzieli się na swoim blogu. O trwałości Priusa za hybridcars.com
Zobacz również:
1 thought on “Czy ‚hybryda’ psuje się częściej?”
KubaCh
(5 czerwca 2006 - 19:25)No, no – 300 tysięcy to całkiem niezły przebieg, w praktyce dość rzadko osiągany. Ciekawe tylko, jak Prius zniósłby to samo na polskich drogach i na polskim paliwie?